به گزارش آناژورنال، به نقل از اطلاعات آنلاین، در مردادماه سال ۱۳۶۴، رسانه‌ها خبر عجیبی را منتشر کردند که در آن از بیماری پرخوری بی‌سابقه سه کودک روستایی سخن گفته می‌شد. این سه کودک اهل روستای صائین‌دژ در استان آذربایجان شرقی، هر روز مجموعاً حدود ۷۵ نان لواش مصرف می‌کردند؛ موضوعی که نه‌تنها خانواده آن‌ها، بلکه پزشکان و مقامات بهداشتی استان را در حیرت فرو برد.
بحران پزشکی در یک روستا
بر اساس گزارش روزنامه اطلاعات در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۶۴، پرخوری این سه کودک به یک بحران پزشکی تبدیل شده بود.
کارشناسان حوزه سلامت و متخصصان تغذیه، بررسی‌های متعددی برای یافتن علت این رفتار غذایی غیرطبیعی انجام دادند. آن زمان، فرضیه‌های مختلفی از جمله مشکلات متابولیک، اختلالات هورمونی و حتی عوامل روانی برای توضیح این وضعیت مطرح می‌شد.
ورود جامعه پزشکی به ماجرا
به دلیل شرایط خاص این پرونده، گروهی از پزشکان استان و کشور برای معاینه و انجام آزمایش‌های تخصصی به روستا اعزام شدند.
خانواده این کودکان نیز به شدت نگران آینده فرزندانشان بودند، چرا که پرخوری مداوم نه‌تنها هزینه سنگینی بر دوش خانواده می‌گذاشت، بلکه خطر بروز بیماری‌های گوارشی و قلبی را نیز افزایش می‌داد.
این رویداد در آن سال‌ها نمونه‌ای کم‌نظیر از یک اختلال نادر غذایی در ایران بود که تا مدت‌ها در محافل پزشکی و رسانه‌ای مورد بحث قرار گرفت.
سؤالات متداول:
این سه کودک اهل کجا بودند؟
اهل روستای صائین‌دژ در استان آذربایجان شرقی.
روزانه چه مقدار غذا مصرف می‌کردند؟
مجموعاً حدود ۷۵ نان لواش در روز.
علت پرخوری غیرطبیعی آن‌ها چه بود؟
در آن زمان علت دقیق مشخص نشد، اما پزشکان اختلالات متابولیک و هورمونی را محتمل می‌دانستند.
آیا این پرونده به نتیجه درمانی رسید؟
جزئیات درمان و سرنوشت بعدی این کودکان به طور رسمی منتشر نشده است.
