به گزارش آناژورنال، همایشی که با عنوان «همکاری برای نجات ایران» به دعوت رضا پهلوی روز جمعه ۵ مرداد در شهر مونیخ آلمان برگزار شد، بیش از آنکه نشانی از همگرایی سیاسی یا حمایت مردمی باشد، تصویر روشنی از انزوای بیسابقه جریان سلطنتطلب در میان ایرانیان خارج از کشور را به نمایش گذاشت.
در این گردهمایی که گفته میشود با صرف هزینههای تبلیغاتی بالا برگزار شد، تنها حدود ۵۰ نفر شرکت کردند؛ جمعیتی که حتی در مقایسه با استاندارد یک مینیبوس گردشگری نیز کوچکتر بود. این سطح از استقبال، نشاندهنده فروپاشی پایگاه اجتماعی پهلویستها حتی در خارج از ایران و میان حامیان سنتیشان است.
پژواک توهم در قاب یک دورهمی
برخلاف تبلیغات رسانههای همسو با رضا پهلوی، این رویداد نه تنها هیچ چهره سیاسی برجستهای را دربر نداشت، بلکه خالی از مشارکت چهرههایی مانند مسیح علینژاد، نازنین بنیادی، حامد اسماعیلیون و دیگر متحدان پیشین این جریان بود. این جداییها، که از زمان شکست «منشور مهسا» در سال ۱۴۰۱ آغاز شد، امروز به انفصال کامل اعضای ائتلاف پیشین انجامیده است.
شرکتکنندگان، پرچمهایی در دست داشتند که نهتنها هیچ نسبتی با هویت ملی مردم ایران نداشت، بلکه حتی پرچم رژیمی را حمل میکردند که طی حملات هوایی اخیر به خاک ایران، دهها شهروند غیرنظامی را هدف قرار داد. نکته قابلتوجه دیگر، سکوت کامل برگزارکنندگان در قبال حملات اسرائیل به غزه بود؛ سکوتی که بار دیگر فاصله این جریان با دغدغههای انسانی و سیاسی جامعه ایرانی را آشکار کرد.
از جورجتاون تا بنبست مونیخ
در سال ۱۴۰۱، رضا پهلوی همراه با دیگر فعالان خارجنشین، در نشست دانشگاه جورجتاون «منشور مهسا» را رونمایی کرد؛ منشوری که تنها طی چند ماه به دلیل اختلافات داخلی، عدم انسجام راهبردی و قطع حمایت عمومی بهکلی فروپاشید. آخرین نشانههای این شکست، در عدم حضور همان متحدان سابق در نشست مونیخ به وضوح دیده شد.
از سویی دیگر، دیدار رسمی رضا پهلوی با نخستوزیر رژیم صهیونیستی در سال ۱۴۰۲ و سخنرانی او در شورای اسرائیلی-آمریکایی، نقطه عطفی در جدایی کامل او از مردم ایران بود؛ رویکردی که پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران، واکنشهای تند و انزجار گستردهای در جامعه به دنبال داشت.
ارسال پاسخ
نمایش دیدگاه ها