به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال کشف تازه‌ای در اعماق آب‌های اندونزی می‌تواند دیدگاه دانشمندان را درباره ریشه‌های انسان تغییر دهد.
جدیدترین اخبار را در آناژورنال بخوانید.
جمجمه‌ای متعلق به انسان باستانی، یکی از نیاکان بشر امروزی، پس از حدود ۱۴۰ هزار سال از زیر لایه‌های گل و ماسه در تنگه مادورا، میان دو جزیره جاوه و مادورا، بیرون کشیده شد.
پژوهشگران معتقدند این مکان می‌تواند نخستین نشانه مادی از «سندالند» باشد؛ بخشی از قاره‌ای پیشاتاریخی که زمانی مناطق جنوب شرقی آسیا را به هم متصل می‌کرد.
علاوه بر جمجمه، بیش از شش هزار فسیل دیگر از ۳۶ گونه حیوانی مختلف مانند اژدهای کومودو، بوفالو، غزال و فیل نیز کشف شده است.
برخی استخوان‌ها دارای علائم بریدگی هستند که نشان می‌دهد انسان‌های اولیه از ابزارهای شکار استفاده می‌کردند و این موضوع به مهارت‌های پیچیده آن‌ها در مقابله با محیط زیست اشاره دارد.
این یافته‌ها تصویری نادر از زندگی انسان‌های اولیه و سرزمین‌هایی که امروز زیر آب پنهان شده‌اند، ارائه می‌دهد و نشان‌دهنده رفتار و سازگاری آن‌ها با محیط در حال تغییر است.
این کشف از سال ۲۰۱۱ آغاز شده، زمانی که کارگران استخراج ماسه‌های دریایی با بقایای فسیلی مواجه شدند، اما بررسی دقیق آن‌ها تا به تازگی ممکن نشده بود.
هارولد برگویس، باستان‌شناس دانشگاه لایدن هلند و سرپرست این پروژه، می‌گوید این دوره زمانی شاهد گونه‌های متنوع انسان‌های نخستین و جابه‌جایی گسترده آن‌ها در منطقه بوده است.
بین سال‌های ۱۴ هزار تا ۷ هزار پیش از میلاد، ذوب شدن یخچال‌های طبیعی موجب افزایش سطح آب دریاها و غرق شدن بخش‌های کم‌ارتفاع سندالند شد. این کشف از همین آب‌ها در تنگه مادورا به دست آمده است.
سوالات متداول:
۱. سندالند چیست؟
سندالند نام سرزمینی پیشاتاریخی است که زمانی بخش‌های وسیعی از جنوب شرقی آسیا را به هم متصل می‌کرد و اکنون زیر آب قرار دارد.
۲. این جمجمه متعلق به چه دوره‌ای است؟
جمجمه حدود ۱۴۰ هزار سال قدمت دارد و متعلق به انسان‌های باستانی است.
۳. چرا این کشف اهمیت دارد؟
این کشف اطلاعات مهمی درباره زندگی، رفتار و تطبیق انسان‌های اولیه با محیط اطراف فراهم می‌کند و به درک بهتر ریشه‌های بشر کمک می‌کند.
۴. چگونه این کشف انجام شده است؟
این کشف در جریان استخراج ماسه‌های دریایی در تنگه مادورا اتفاق افتاد و بررسی‌های دقیق بعدها انجام شد.
