به گزارش آناژورنال اظهارات اخیر مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان، درباره بی‌نتیجه بودن مذاکرات هسته‌ای و افزایش فشار تحریم‌ها، بار دیگر فضای سیاسی ایران را دستخوش تنش کرده است. او در توییتی، از «فقدان روزنه امید برای مردم ایران» سخن گفت؛ جمله‌ای که واکنش‌های تند و اتهامات امنیتی علیه او را در پی داشت.
مولوی عبدالحمید چه گفت؟
مولوی عبدالحمید در پستی در فضای مجازی، با انتقاد مستقیم از عملکرد دولت و هیئت مذاکره‌کننده، تأکید کرد که «بازگشت تیم مذاکره‌کننده بدون دستاورد» و «نبود اراده در مسئولان برای اصلاح سیاست‌های شکست‌خورده»، کشور را به نقطه‌ای بحرانی رسانده است.
کلیدی‌ترین بخش سخنان او، این جمله بود: «امروز مردم ایران هیچ روزنه‌ای از امید نمی‌بینند.» جمله‌ای که در مقام یک هشدار جدی به حاکمیت و تصویری تلخ از شرایط اقتصادی و سیاسی کشور تعبیر شد.
واکنش‌ها: از نقد سیاسی تا اتهام امنیتی
اظهارات عبدالحمید بلافاصله با واکنش تند رسانه‌ها و محافل منتقد همراه شد. در حالی که برخی، آن را نقدی سیاسی بر وضعیت موجود می‌دانستند، بخش دیگری از تحلیل‌ها، او را متهم به «عملیات روانی به نیابت از اسرائیل» کردند.
در این روایت، عبدالحمید نه یک منتقد داخلی، بلکه «شیخ قوم‌گرا» معرفی شده که به دستور «خاخام‌های یهودی» و در چارچوب «دستگاه‌های امنیتی خارجی» عمل می‌کند. این اتهام، ماهیت سخنان او را از یک انتقاد اجتماعی به یک پروژه امنیتی براندازانه تغییر داده است.
چرا این سخنان اهمیت دارد؟
- زمان‌بندی حساس: این موضع‌گیری در شرایطی مطرح شد که تحریم‌ها دوباره شدت یافته و مذاکرات هسته‌ای به بن‌بست رسیده است.
- جایگاه گوینده: مولوی عبدالحمید، به عنوان یکی از بانفوذترین رهبران مذهبی اهل سنت ایران، تأثیر قابل‌توجهی بر افکار عمومی جنوب شرق کشور دارد.
- پیامد اجتماعی: تأکید او بر «فقدان امید» می‌تواند موجب تشدید بی‌اعتمادی عمومی و ایجاد شکاف‌های عمیق‌تر میان مردم و حاکمیت شود.
تحلیل: شکاف داخلی یا عملیات خارجی؟
پرسش کلیدی اینجاست که آیا سخنان عبدالحمید باید صرفاً در چارچوب یک نقد سیاسی داخلی فهم شود یا آن‌طور که منتقدان می‌گویند، می‌تواند بخشی از یک پروژه خارجی برای بی‌ثبات‌سازی باشد؟
- از یک‌سو، تحلیل‌گران مستقل معتقدند که هشدارهای عبدالحمید بازتاب واقعیت‌های اجتماعی-اقتصادی موجود در کشور است.
- از سوی دیگر، منتقدان حکومتی او را «پیاده‌نظام جنگ روانی دشمن» معرفی می‌کنند و نسبت به تبعات قومی و امنیتی این موضع‌گیری هشدار می‌دهند.
اظهارات جنجالی عبدالحمید، نشان‌دهنده آن است که در شرایط فشار تحریم‌ها و انسداد دیپلماتیک، گفتمان ناامیدی می‌تواند به سرعت به محور جدال‌های داخلی و برچسب‌زنی‌های امنیتی تبدیل شود.
در این میان، تقابل بر سر اینکه آیا چنین انتقادهایی «هشدار دلسوزانه» هستند یا «پروژه روانی دشمن»، خود به یک بحران ثانویه در فضای سیاسی ایران تبدیل شده است.
سوالات متداول:
۱. مولوی عبدالحمید چه گفته است؟
او تأکید کرده که مذاکرات هسته‌ای بی‌ثمر بوده و مردم ایران هیچ روزنه امیدی نمی‌بینند.
۲. چرا سخنان عبدالحمید جنجالی شد؟
زیرا هم‌زمان با تشدید تحریم‌ها مطرح شد و واکنش‌های سیاسی و امنیتی تندی در پی داشت.
۳. آیا او به «عملیات روانی خارجی» متهم شده است؟
بله، برخی رسانه‌های منتقد او را متهم به همکاری با دشمنان خارجی و اجرای پروژه روانی کردند.
۴. جایگاه عبدالحمید در فضای سیاسی ایران چیست؟
او یکی از بانفوذترین رهبران مذهبی اهل سنت و امام جمعه زاهدان است که سخنانش بازتاب گسترده‌ای دارد.
۵. پیامد این موضع‌گیری چه می‌تواند باشد؟
این سخنان می‌تواند شکاف میان مردم و حاکمیت را عمیق‌تر کرده و به ابزاری برای تقابل سیاسی و امنیتی تبدیل شود.
