سپینود ناجیان، نویسنده و فیلمنامه‌نویس، پس از مبارزه با بیماری سرطان در سن ۵۴ سالگی در تهران درگذشت. او از چهره‌های تأثیرگذار ادبیات معاصر بود و در کنار داستان‌نویسی، تجربه همکاری در سینما و مطبوعات را نیز در کارنامه داشت.
به گزارش آناژورنال این نویسنده که در سال ۱۳۵۰ در تهران متولد شده بود، روز ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴ پس از مدتی مبارزه با بیماری سرطان درگذشت. ناجیان در طول فعالیت خود میان ادبیات و سینما رفت‌وآمدی فعال داشت و با قلمی متفاوت و زبانی شخصی شناخته می‌شد.
او فارغ‌التحصیل رشته‌های عمران و کارگردانی سینما بود و با نشریاتی چون همشهری داستان همکاری داشت. نخستین مجموعه داستان او با عنوان «سریرا، سیلیوا و دیگران» در سال ۱۳۸۸ منتشر شد و توجه مخاطبان خاص ادبیات داستانی را به خود جلب کرد. دومین اثرش با نام «قصه‌هایی که در چمدان جا نشدند» در سال ۱۳۹۴ به چاپ رسید، اما پس از مدتی از بازار کتاب جمع‌آوری شد.
در کنار فعالیت‌های ادبی، ناجیان در سینما نیز حضوری پررنگ داشت. او فیلمنامه فیلم بوتاکس به کارگردانی کاوه مظاهری را به‌صورت مشترک نوشت. این فیلم در بخش اصلی جشنواره فیلم تورین در ایتالیا شرکت کرد و جایزه بهترین فیلم را از آن خود ساخت.
سپینود ناجیان از نویسندگانی بود که مرز میان ادبیات و سینما را به‌سادگی طی می‌کرد و روایت را محور اصلی کار خود می‌دانست. آثار او، چه روی کاغذ و چه روی پرده سینما، اغلب با درونمایه‌های انسانی، اجتماعی و احساسی شناخته می‌شوند.
پرسش‌های متداول:
سپینود ناجیان چه زمانی درگذشت؟
او در تاریخ ۲۳ مهر ۱۴۰۴ پس از مبارزه با بیماری سرطان درگذشت.
مهم‌ترین آثار ادبی او کدام‌اند؟
مجموعه داستان «سریرا، سیلیوا و دیگران» و «قصه‌هایی که در چمدان جا نشدند» از آثار شاخص اوست.
او در سینما چه فعالیتی داشت؟
ناجیان از نویسندگان فیلمنامه فیلم «بوتاکس» بود که موفق به کسب جایزه بهترین فیلم در جشنواره فیلم تورین شد.
چرا آثار او در ادبیات مهم شمرده می‌شوند؟
او با زبانی شخصی، نگاهی اجتماعی و روایت‌های چندلایه شناخته می‌شد و توانست پلی میان ادبیات و سینما ایجاد کند.
