به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال در پیشرفتی بی‌سابقه، دانشمندان ژاپنی موفق شده‌اند نوعی خون مصنوعی جهانی تولید کنند که می‌تواند جایگزینی موثر و انقلابی برای خون انسانی در شرایط بحرانی باشد.
این دستاورد بزرگ، در آزمایشگاه و با بهره‌گیری از فناوری‌های زیستی و نانو مهندسی حاصل شده است و می‌تواند زندگی میلیون‌ها انسان را در سراسر جهان نجات دهد.
جدیدترین اخبار را در آناژورنال بخوانید.
این خون مصنوعی از گلبول‌های قرمز و پلاکت‌های تولیدشده در محیط آزمایشگاهی تشکیل شده که درون ساختارهای نانویی ویژه‌ای به نام «حباب‌های سنتتیک» کپسوله می‌شوند.
این کپسول‌ها توانایی انتقال اکسیژن و توقف خونریزی را دارند و بدون نیاز به تطبیق گروه خونی با بدن انسان سازگارند.
برخلاف خون واقعی که نیاز به نگهداری در یخچال دارد، این نمونه در دمای اتاق بیش از یک سال قابل نگهداری است. این ویژگی، انقلابی در زنجیره تأمین خون در مناطق دورافتاده، جنگ‌زده یا بلایای طبیعی ایجاد می‌کند.
این فناوری هم‌اکنون در مراحل اولیه آزمایش بالینی است، اما محققان امیدوارند که به‌زودی در آمبولانس‌ها، بیمارستان‌های صحرایی، کیت‌های نجات، و حتی مأموریت‌های فضایی به کار گرفته شود.
سوالات متداول:
1. خون مصنوعی جهانی دقیقاً از چه ساخته شده است؟
این محصول از گلبول‌های قرمز و پلاکت‌هایی تشکیل شده که در آزمایشگاه تولید و درون نانوکپسول‌هایی به نام «حباب‌های سنتتیک» قرار گرفته‌اند. این ساختارها اجازه انتقال اکسیژن و توقف خونریزی را دارند.
2. آیا خون مصنوعی نیاز به تطبیق گروه خونی دارد؟
خیر، این خون مصنوعی به‌گونه‌ای طراحی شده که با تمامی گروه‌های خونی سازگار است و می‌تواند به عنوان یک “خون جهانی” مورد استفاده قرار گیرد.
3. در چه شرایطی استفاده از این خون امکان‌پذیر است؟
در شرایط اضطراری مانند جنگ، حوادث طبیعی، آمبولانس‌ها، مأموریت‌های فضایی، و مناطقی که امکان ذخیره یا انتقال خون واقعی وجود ندارد.
4. این خون چه مدت بدون یخچال قابل نگهداری است؟
بیش از یک سال در دمای اتاق، که نسبت به خون طبیعی (که فقط چند هفته در شرایط سرمایشی ماندگاری دارد) بسیار مطلوب‌تر است.
5. آیا این خون مصنوعی ایمن است؟
مطالعات اولیه نشان داده‌اند که این نمونه‌ها با بدن انسان سازگار بوده و واکنش ایمنی ایجاد نمی‌کنند. البته هنوز در حال گذراندن آزمایش‌های بالینی برای تایید نهایی هستند.
6. چه زمانی به صورت عمومی در دسترس خواهد بود؟
در صورت موفقیت در مراحل آزمایش بالینی، پیش‌بینی می‌شود طی ۳ تا ۵ سال آینده این محصول وارد فاز تولید انبوه و استفاده عمومی شود.
