به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال، زامبی‌ها در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف به عنوان موجودات بی‌جان و خطرناک شناخته می‌شوند، اما واقعیت چیز دیگری است!
در طبیعت، انگل‌هایی وجود دارند که موجودات زنده را به “زامبی” تبدیل می‌کنند.
جدیدترین اخبار را در آناژورنال بخوانید.
از مورچه‌هایی که توسط قارچ‌های زامبی کنترل می‌شوند تا عنکبوت‌هایی که در اختیار زنبورها قرار می‌گیرند، دنیای واقعی هم پر از داستان‌های ترسناک و شگفت‌انگیز است.
این انگل‌ها به قدری باهوش هستند که مغز موجودات را دستکاری کرده و آنها را مجبور به انجام کارهایی می‌کنند که برخلاف میلشان است.
در این مقاله، به معرفی برخی از مشهورترین انگل‌های زامبی‌ساز طبیعت خواهیم پرداخت و به بررسی این موضوع می‌پردازیم که آیا چنین پدیده‌هایی می‌توانند الهام‌بخش داستان‌های علمی تخیلی باشند.
با مثال‌هایی همچون قارچ‌های اوفیوکوردیپس که مورچه‌ها را تسخیر می‌کنند و کرم‌های نواری که مورچه‌ها را به ملکه‌های نازپرورده تبدیل می‌کنند، می‌بینیم که دنیای طبیعی از دنیای فیلم‌ها هم ترسناک‌تر است.
سوالات متداول:
آیا انگل‌هایی که مورچه‌ها را به زامبی تبدیل می‌کنند، در دنیای واقعی وجود دارند؟
بله، یکی از مشهورترین این انگل‌ها، قارچ اوفیوکوردیپس است که مورچه‌ها را به‌طور کامل تحت کنترل می‌گیرد و باعث می‌شود تا آنها در یک موقعیت خاص برای پخش هاگ‌های قارچ بایستند و بمیرید.
چطور قارچ‌های زامبی در بدن مورچه‌ها عمل می‌کنند؟
قارچ‌های زامبی با نفوذ به سیستم عصبی مورچه، بدن آن را کنترل کرده و مورچه را مجبور می‌کنند تا از درخت پایین آمده و روی گیاه بایستد تا قارچ‌ها بتوانند هاگ‌های خود را پخش کنند.
آیا انگل‌ها می‌توانند انسان‌ها را نیز تحت تأثیر قرار دهند؟
در حال حاضر، هیچ انگل شناخته‌شده‌ای وجود ندارد که انسان‌ها را به زامبی تبدیل کند، اما انگل‌هایی مانند قارچ کوردیسپس می‌توانند دیگر موجودات را به زامبی تبدیل کنند.
آیا ممکن است پدیده‌های مشابه زامبی‌ها در دنیای فیلم‌ها در واقعیت رخ دهند؟
تا کنون، هیچ ویروس یا بیماری‌ای در دنیای واقعی وجود ندارد که انسان‌ها را به زامبی‌های بی‌اراده و پرخاشگر تبدیل کند.
اما برخی از انگل‌ها و قارچ‌ها می‌توانند به شدت رفتار موجودات میزبان خود را تغییر دهند.
چرا برخی انگل‌ها میزبان خود را کنترل می‌کنند؟
انگل‌ها برای زنده ماندن و گسترش خود، از میزبان‌ها استفاده می‌کنند.
این تغییرات رفتاری به‌طور معمول برای کمک به گسترش انگل‌ها و تولید مثل آنها است.
