به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال، ندیم امیری، هافبک تیم فوتبال ماینس، پس از پنج سال غیبت دوباره به تیم ملی آلمان دعوت شد.
او در واکنش به این دعوت اعتراف کرد که هنگام دریافت تماس تلفنی از یولیان ناگلسمان، سرمربی تیم ملی، نتوانست جلوی اشکهایش را بگیرد.
آخرین حضور امیری در تیم ملی به نوامبر ۲۰۲۰ بازمیگردد.
این بار ناگلسمان که با مشکل مصدومیت چند بازیکن اصلی روبهرو است، به دنبال گزینههای جدیدی برای تیمش بود.
امیری که در شرایط فیزیکی خوبی قرار دارد، توانست دوباره جایگاهی در تیم ملی پیدا کند.
او به همراه یوناتان بورکارت، همتیمیاش در ماینس، به تیم ملی پیوسته است.
این نخستین بار در ۱۵ سال اخیر است که دو بازیکن از این باشگاه به تیم ملی آلمان دعوت میشوند.
بازگشت امیری به صحنه بینالمللی فوتبال نهتنها از لحاظ ورزشی مهم است، بلکه داستانی الهامبخش از مهاجرت و پیشرفت را نیز بازگو میکند.
والدین او در دهه ۱۹۸۰ از جنگهای افغانستان گریختند و در شهر لودویگسهافن آلمان سکونت گزیدند.
پدرش کسبوکاری در حوزه حملونقل راهاندازی کرد و مادرش بیش از ۲۰ سال در یک خانه سالمندان کار کرد.
امیری که در سال ۱۹۹۶ متولد شد، فوتبال را در خیابانهای همان شهر و در کنار برادر بزرگترش آغاز کرد.
برای تحقق رؤیای فوتبالیست شدن، خانوادهاش از هیچ تلاشی دریغ نکردند و او را مرتباً برای تمرینات به شهر کایزرسلاوترن میبردند.
او سپس در باشگاه هوفنهایم زیر نظر ناگلسمان پیشرفت کرد و همراه با تیمش قهرمانی لیگ جوانان زیر ۱۹ سال را به دست آورد.
بازیهای درخشان او موجب شد تا در سال ۲۰۱۹ به بایر لورکوزن بپیوندد و چند ماه بعد نخستین بازی ملی خود را تجربه کند.
امیری همواره ارتباطش را با افغانستان حفظ کرده است.
او در ۱۴ سالگی همراه خانوادهاش به کابل سفر کرد و از زادگاه والدینش دیدن کرد.
این سفر تأثیر عمیقی بر او گذاشت و باعث شد بعدها در پروژههای حمایتی از پناهجویان، از جمله همکاری با صلیب سرخ، شرکت کند.
در سال ۲۰۲۱، او پس از بازدید از یک مرکز پناهجویان در اشتوتگارت، تعدادی از خانوادهها را برای تماشای بازی فوتبال به استادیوم دعوت کرد.
پس از پیوستن به لورکوزن، آینده حرفهایاش مشخص به نظر میرسید، اما فوتبال همیشه مطابق برنامه پیش نمیرود.
او در سال ۲۰۲۱ در یکی از مسابقات بوندسلیگا با رفتار نژادپرستانهای از سوی یکی از بازیکنان تیم حریف مواجه شد.
همچنین انتقالش به تیم جنوا در ایتالیا و تلاش برای پیوستن به لیدز یونایتد در انگلیس موفقیتآمیز نبود.
در ژانویه ۲۰۲۴، او به ماینس بازگشت و به یکی از مهرههای کلیدی تیم تبدیل شد.
عملکرد درخشانش در این فصل به ماینس کمک کرد تا در جدول بوندسلیگا صعود کند. او درباره این دوره از زندگی حرفهای خود گفت: «میخواستم دوباره از فوتبال لذت ببرم و اعتمادبهنفسم را بازیابم.»
با نزدیک شدن آلمان به رقابتهای جام جهانی، امیری امیدوار است که جایگاه ثابتی در تیم ملی پیدا کند.
بازگشت او نمادی از تنوع فرهنگی و قومی در فوتبال آلمان است و نشان میدهد که مسیر موفقیت برای هر بازیکنی متفاوت است.
سوالات متداول
۱. چرا ندیم امیری بعد از این همه سال دوباره به تیم ملی آلمان دعوت شد؟
چون توی ماینس عملکرد خوبی داشته و با توجه به مصدومیت بعضی از بازیکنای آلمان، ناگلسمان تصمیم گرفته دوباره بهش فرصت بده.
۲. آخرین باری که امیری برای آلمان بازی کرد کی بود؟
اگه اشتباه نکنم، سال ۲۰۲۰ بود که آخرین بار واسه تیم ملی آلمان بازی کرد و بعدش دیگه دعوت نشد، تا همین امسال که دوباره برگشت.
۳. ندیم امیری اصالتاً کجاییه؟
خودش توی آلمان به دنیا اومده، ولی خانوادهش اصالتاً اهل افغانستان هستن و توی دهه ۸۰ میلادی به آلمان مهاجرت کردن.
۴. چرا امیری برای افغانستان بازی نکرد؟
چون از بچگی توی آلمان بزرگ شده و توی تیمهای پایه آلمان بازی کرده. طبیعتاً دوست داشت مسیر حرفهایشو توی تیم ملی آلمان ادامه بده.
۵. امیری قبلاً تو چه تیمایی بازی کرده؟
اول توی هوفنهایم بود، بعدش رفت بایر لورکوزن، یه مدت کوتاه هم توی جنوا ایتالیا بازی کرد و حالا دوباره برگشته ماینس.
۶. چرا از بایر لورکوزن جدا شد؟
زیاد بهش بازی نمیرسید و توی ترکیب اصلی جایی نداشت. واسه همین تصمیم گرفت بره یه تیمی که بیشتر بازی کنه و بتونه خودشو نشون بده.
۷. امیری توی ماینس چطور بوده؟
خیلی خوب! بعد از اینکه برگشت، تونست توی چند تا بازی تأثیرگذار باشه و به تیم کمک کنه که از ته جدول بیاد بالا.
۸. امیری میتونه توی جام جهانی ۲۰۲۶ برای آلمان بازی کنه؟
اگه همینجوری خوب بازی کنه و ناگلسمان روش حساب کنه، چرا که نه؟ ولی باید ببینیم وضعیتش توی تیم ملی چطور پیش میره.
۹. امیری قبلاً با تیم ملی آلمان جامی هم برده؟
آره، سال ۲۰۱۷ با تیم زیر ۲۱ سال آلمان قهرمان اروپا شد.
۱۰. امیری فقط فوتبالیسته یا کارای دیگه هم میکنه؟
جدا از فوتبال، کارای خیریه هم انجام میده، مخصوصاً برای پناهجوها. یه بار چند تا از بچههای پناهنده رو برده بود ورزشگاه که از نزدیک بازی ببینن.
ارسال پاسخ
نمایش دیدگاه ها