به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال دولت جمهوری اسلامی ایران لایحه‌ای را به مجلس شورای اسلامی ارسال کرده که هدف آن افزایش اختیارات قوه مجریه برای تغییر ساعت رسمی کشور و تعیین ساعات کاری کارکنان در شرایط خاص است.
بر اساس این لایحه که روز گذشته از سوی هیئت وزیران ارسال شد، دولت خواستار بازگشت اختیاراتی شده که در سال ۱۴۰۱ به موجب قانونی از آن سلب شده بود.
جدیدترین اخبار ایران را در آناژورنال بخوانید.
این قانون که با ابتکار ابوالفضل ابوترابی، نماینده تهران تصویب شد، تغییر ساعت رسمی را بی‌تأثیر در مصرف انرژی می‌دانست؛ در حالی که شرکت توانیر پیش‌تر کاهش ۱.۵ درصدی مصرف برق را در نتیجه این تغییرات اعلام کرده بود.
در متن لایحه دولت آمده است که در صورت تصویب، امکان تغییر ساعت رسمی کشور متناسب با فناوری‌های نوین و همچنین در شرایط بحرانی و اضطراری نظیر آلودگی هوا، کمبود انرژی، وقوع حوادث غیرمترقبه، یا در ایام خاص مانند ماه رمضان وجود خواهد داشت.
پیشنهاد اول لایحه این است که هر سال ساعت رسمی کشور یک بار یک ساعت جلو کشیده شود و تا پایان سال به حالت عادی بازگردد.
همچنین در شرایط خاص، سازمان اداری و استخدامی کشور می‌تواند پیشنهاد تغییر ساعات کاری کارکنان دولت و بخش خصوصی را ارائه دهد.
دولت همچنین در توجیه این پیشنهاد اشاره کرده که بیش از ۷۰ کشور جهان به‌صورت فصلی ساعت رسمی خود را تغییر می‌دهند تا از نور طبیعی بهره‌برداری بهینه‌تری داشته باشند.
اجرای این سیاست، طبق گزارش‌ها، معادل ظرفیت تولید یک نیروگاه ۱۲۰۰ مگاواتی صرفه‌جویی در مصرف انرژی به همراه خواهد داشت.
سوالات متداول:
۱. چرا دولت خواهان تغییر مجدد در ساعت رسمی کشور است؟
برای مدیریت بهینه مصرف انرژی، بهره‌برداری از نور طبیعی و امکان واکنش سریع در شرایط اضطراری مانند گرمای شدید یا آلودگی هوا.
۲. آیا در صورت تصویب، ساعت رسمی کشور دوباره تغییر می‌کند؟
بله، طبق لایحه دولت، ساعت رسمی کشور سالانه یک بار جلو کشیده و سپس به حالت اولیه بازمی‌گردد.
۳. این لایحه چه تفاوتی با قانون قبلی دارد؟
در قانون سال ۱۴۰۱ اختیار تغییر ساعت از دولت گرفته شد، اما این لایحه سعی دارد آن اختیار را دوباره به دولت بازگرداند.
۴. تغییر ساعت چه تاثیری بر مصرف انرژی دارد؟
طبق گزارش شرکت توانیر، تغییر ساعت رسمی می‌تواند تا ۱.۵٪ مصرف برق را کاهش دهد.
۵. در چه شرایطی امکان تغییر ساعات کاری کارکنان وجود دارد؟
در شرایط اضطراری مانند شیوع بیماری، آلودگی هوا، بحران‌های انرژی یا ایام خاص مثل ماه رمضان.
