به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال علی تیموری صبح پنجشنبه در آئین گرامیداشت روز ملی مرتعداری که به میزبانی استان اصفهان برگزار شد، اظهار داشت: بیش از ۵۲ درصد از منابع طبیعی کشور، معادل ۸۲ میلیون هکتار، را مراتع تشکیل می‌دهند.
وی با بیان اینکه تنها هفت میلیون هکتار از مراتع دارای پوشش گیاهی مناسب هستند، افزود: مشارکت جوامع محلی و بهره‌برداران، از جمله عشایر، شرط اصلی حفاظت و بهره‌برداری پایدار از مراتع است.
جدیدترین اخبار ایران را در آناژورنال بخوانید.
تیموری با اشاره به فرمایشات رهبر معظم انقلاب در خصوص تبدیل حفاظت از منابع طبیعی به فرهنگ عمومی، خاطرنشان کرد: تقویت دفاتر ترویج و آموزش در دستور کار سازمان قرار گرفته و در این مسیر، اجرای طرح جنگلداری اجتماعی در ۶ میلیون هکتار از جنگل‌های زاگرس برنامه‌ریزی شده است.
رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور ادامه داد: سالانه حدود ۱۰۰ میلیون هکتار از مراتع در جهان به بیابان تبدیل می‌شود که این روند در ایران نیز با وجود ۶۰ میلیون هکتار مرتع دارای پوشش گیاهی ضعیف، نگران‌کننده است.
وی با تأکید بر نقش مؤثر مراتع در جلوگیری از فرسایش خاک، کاهش تبخیر آب و مهار مهاجرت‌های بی‌رویه از روستا به شهر، افزود: آموزش و توانمندسازی عشایر در بهره‌برداری اصولی از مراتع، از اهداف اصلی سازمان منابع طبیعی است.
تیموری در پایان گفت: عشایر صادق‌ترین بهره‌برداران منابع طبیعی هستند و با ثبت روز ملی مرتعداری در تقویم رسمی کشور، تلاش می‌شود این سرمایه‌های ملی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند.
سوالات متداول:
۱. چه مقدار از مراتع ایران دارای پوشش گیاهی مناسب است؟
حدود ۷ میلیون هکتار، معادل ۷ درصد از مراتع کشور، دارای پوشش گیاهی مناسب هستند.
۲. طرح جنگلداری اجتماعی چیست و در کجا اجرا خواهد شد؟
این طرح در جنگل‌های زاگرس با وسعت ۶ میلیون هکتار اجرا می‌شود و بر پایه مشارکت جوامع محلی در حفاظت از منابع طبیعی است.
۳. چرا مشارکت مردم در حفظ منابع طبیعی اهمیت دارد؟
مردم و عشایر به عنوان بهره‌برداران مستقیم، نقش کلیدی در حفاظت از منابع طبیعی دارند و بدون همراهی آن‌ها حفاظت مؤثر ممکن نیست.
۴. چه اقداماتی برای تبدیل حفاظت منابع طبیعی به فرهنگ عمومی انجام می‌شود؟
تقویت دفاتر آموزش و ترویج، ثبت روز ملی مرتعداری، و اجرای برنامه‌های آموزشی و فرهنگی از مهم‌ترین اقدامات است.
۵. پیامدهای تخریب مراتع در ایران چیست؟
افزایش فرسایش خاک، بیابان‌زایی، کاهش منابع آبی، و مهاجرت روستاییان و عشایر از مهم‌ترین پیامدهاست.
