به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال آمارها و تحلیل‌ها از شکاف عمیق میان هزینه معیشت و دستمزد کارگران خبر می‌دهند و سوالات زیادی در مورد آینده دستمزدها و امکان جبران این شکاف در سال ۱۴۰۴ مطرح شده است.
یکی از کلیدی‌ترین مسائل در تعیین حداقل دستمزد کارگران، محاسبه دقیق هزینه معیشت است که به نظر می‌رسد این رقم به سرعت در حال افزایش است و تأثیر زیادی بر زندگی خانوارهای کارگری دارد.
طبق آخرین بررسی‌ها، هزینه معیشت یک خانوار ۳.۳ نفره در آذرماه ۱۴۰۳ به رقم حدود ۲۹ میلیون و ۹۴۰ هزار تومان رسید.
این رقم نشان‌دهنده شکاف عمیق میان درآمد کارگران و هزینه‌های زندگی آن‌ها است.
به گفته نمایندگان کارگری، برای پوشش این هزینه‌ها، حداقل دستمزد باید ۱۷۵ درصد افزایش پیدا کند، اما چنین افزایشی به‌نظر بعید می‌رسد.
یکی از مشکلات مهم در محاسبه هزینه معیشت، نوسانات تورمی و ارزی است که به سرعت قیمت‌ها را تغییر می‌دهد.
به‌ویژه در ماه‌های اخیر که هزینه‌ها به‌طور چشمگیری افزایش یافته است.
در همین راستا، افزایش دستمزد و تطبیق آن با هزینه معیشت نیز قادر به حل دائمی مشکل معیشتی کارگران نخواهد بود.
نگاه کارفرمایان به هزینه معیشت
در مقابل، گروه‌های کارفرمایی معتقدند که هزینه معیشت باید با در نظر گرفتن وظایف دولت محاسبه شود.
آن‌ها می‌گویند هزینه‌هایی چون درمان، آموزش و بخشی از هزینه مسکن بر عهده دولت است و کارفرمایان نباید تمام این هزینه‌ها را پرداخت کنند.
سوالات متداول:
1. چرا هزینه معیشت کارگران در ۱۴۰۴ اهمیت زیادی دارد؟
هزینه معیشت کارگران در تعیین حداقل دستمزد سالیانه نقش کلیدی دارد و برای حمایت از زندگی کارگران ضروری است.
این مبلغ باید بتواند نیازهای اساسی یک خانوار را پوشش دهد.
2. چه عواملی در تعیین حداقل دستمزد ۱۴۰۴ تأثیرگذار است؟
در کنار هزینه معیشت، عوامل اقتصادی چون تورم، نرخ ارز، وضعیت بازار کار و نظرات گروه‌های کارفرمایی و کارگری در تصمیم‌گیری‌ها تاثیرگذار هستند.
3. چگونه می‌توان مطمئن شد که دستمزدها با هزینه معیشت هم‌خوانی دارد؟
توافقات در شورای عالی کار باید بر اساس محاسبات دقیق و واقعی انجام شود، به‌ویژه با توجه به روند تغییرات هزینه‌ها و نیازهای واقعی خانوارهای کارگری.
4. چرا ممکن است افزایش دستمزدها کافی نباشد؟
با توجه به تورم و نوسانات اقتصادی، حتی افزایش دستمزدها نیز ممکن است نتواند تمام نیازهای معیشتی کارگران را تامین کند.
برای حل این مشکل باید نهادهای مختلف به صورت مشترک برنامه‌ریزی کنند.
5. چرا گروه‌های کارفرمایی تمایلی به افزایش شدید دستمزد ندارند؟
گروه‌های کارفرمایی معتقدند که بخش زیادی از هزینه‌های معیشت باید توسط دولت پوشش داده شود، مانند هزینه‌های آموزش و درمان، و نباید تمام بار مالی بر دوش کارفرمایان باشد.
