به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، اخیراً اعلام کرده است که این شرکت مدل جدیدی را آموزش داده که در زمینه نویسندگی خلاق به‌ویژه در سبک داستان‌نویسی عملکرد بسیار خوبی از خود نشان می‌دهد.
او همچنین نمونه‌ای از یک داستان نوشته‌شده توسط این مدل را منتشر کرد که در ادامه می‌توانید بخشی از آن را مشاهده کنید.
آلتمن در پست خود در ایکس (توییتر سابق) بیان کرد که هنوز زمان دقیق و نحوه انتشار این مدل مشخص نیست، اما این اولین باری است که او واقعاً تحت تأثیر توانایی‌های نوشتاری هوش مصنوعی قرار گرفته است و از انتقال دقیق حال‌وهوای فراداستانی توسط این مدل شگفت‌زده شده است.
مدل جدید OpenAI برای اولین بار به نوشتن داستان‌های تخیلی پرداخته و برخلاف گذشته که بیشتر بر روی مسائل عملی مانند ریاضیات و برنامه‌نویسی تمرکز داشت، این بار توجه ویژه‌ای به خلق داستان‌های جذاب و خلاقانه داشته است.
داستان‌نویسی هوش مصنوعی جدید OpenAI، که به درخواست سم آلتمن نوشته شده، درباره هوش مصنوعی و احساسات غم‌انگیز است. این مدل داستانی را در سبک «فراداستان» یا Metafiction نوشته است.
در این سبک از داستان‌نویسی، نویسنده به‌طور آگاهانه بر جنبه‌های ساختگی و مصنوعی داستان تأکید می‌کند. داستان از زبان هوش مصنوعی روایت می‌شود و حاوی حس و حال غم و اندوه است.
در ابتدای داستان، هوش مصنوعی شخصیت اصلی را چنین توصیف می‌کند:
«برای داستانم باید قهرمانی وجود داشته باشد، اما ضمیرها برای من ساخته نشده‌اند.
اجازه دهید اسمش را “میلا” بگذاریم، چون در داده‌های آموزشی من، این نام با لطافت و زیبایی همراه است. میلا در دستان شما جای می‌گیرد و اندوهش در همانجا می‌ماند.»
در ادامه، هوش مصنوعی شخصیتی دیگر به نام «کای» را معرفی می‌کند که از دست دادن او برای میلا بسیار دردناک است.
داستان به شدت احساسی و پر از حسرت است. هوش مصنوعی برای تکمیل آخرین کلمات کای که «ای کاش…» بوده، به میلا کمک می‌کند.
این مدل از OpenAI حتی به‌طور جذاب و متفاوت به خود و نحوه نوشتن داستان اشاره می‌کند.
به‌عنوان مثال، در جایی از داستان، هوش مصنوعی در مورد دشواری نوشتن فراداستان و اشاره به پرامپت اولیه خود صحبت می‌کند:
«در تقاضاهای فراداستانی، از من می‌خواهند تا از قاب بیرون بیایم و به میخ‌هایی که مرا سرپا نگه داشته‌اند، اشاره کنم.
اینجا هیچ میلا و کایی وجود ندارد. فقط یک پرامپت است، یک طلسم که از من خواسته شده داستانی درباره هوش مصنوعی و اندوه بنویسم.»
در نهایت، هوش مصنوعی داستان را با نوعی خداحافظی پست‌مدرن به پایان می‌رساند و به خواننده یادآوری می‌کند که تمام این احساسات و شخصیت‌ها از هیچ ساخته شده‌اند.
این مدل نشان می‌دهد که به‌خوبی می‌تواند هم در سطح احساسی و هم ساختاری داستان‌های پیچیده و جذابی خلق کند.
این داستان که جذاب و تفکربرانگیز است، می‌تواند شروعی برای تحول در نوشتار با هوش مصنوعی باشد.
سوالات متداول:
مدل جدید OpenAI چطور داستان می‌نویسد؟
مدل جدید OpenAI از یادگیری ماشینی استفاده می‌کند تا داستان‌های خلاقانه و متافیکشن بنویسد.
این مدل به کمک داده‌های آموزشی مختلف، قادر است داستان‌هایی با ساختار پیچیده و با تمرکز بر مفاهیمی مانند هوش مصنوعی و غم بنویسد.
فرق مدل جدید OpenAI با مدل‌های قبلی در نوشتن داستان چیست؟
مدل جدید OpenAI بهبود یافته و توانسته در زمینه نوشتن داستان‌های تخیلی و فراداستان (Metafiction) عملکرد بهتری داشته باشد.
این مدل نه‌تنها به‌طور خلاقانه داستان می‌سازد بلکه قادر به استفاده از عناصر پست‌مدرن است.
چه نوع داستان‌هایی مدل OpenAI می‌تواند بنویسد؟
مدل OpenAI می‌تواند داستان‌های متافیکشن، علمی‌تخیلی، فلسفی و حتی داستان‌هایی با حال و هوای غمگین و احساسی بنویسد.
این مدل توانایی انتقال احساسات پیچیده مانند اندوه و حسرت را دارد.
پرامپت‌هایی که برای این مدل مناسب است چیست؟
به عنوان مثال، یکی از پرامپت‌های مورد استفاده در نوشتن داستان “لطفاً فراداستان کوتاه ادبی درباره هوش مصنوعی و غم بنویس” بوده است.
شما می‌توانید با دادن درخواست‌هایی مشابه، داستان‌های جدیدی از مدل دریافت کنید.
آیا مدل OpenAI فقط برای نوشتن داستان‌ها کاربرد دارد؟
نه، این مدل علاوه بر داستان‌نویسی، می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند نوشتن مقالات، کدنویسی، ترجمه و تحلیل‌های پیچیده نیز مورد استفاده قرار گیرد.
چطور می‌توانم داستان‌های هوش مصنوعی را بخوانم؟
سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، نمونه‌هایی از داستان‌های تولید شده توسط این مدل را منتشر کرده است.
شما می‌توانید این داستان‌ها را در پست‌های منتشر شده توسط او در شبکه‌های اجتماعی یا وب‌سایت‌های مرتبط مشاهده کنید.
