آیا دیفای در خطر است؟ ضعف زیرساخت داده‌ای، آینده مالی غیرمتمرکز را تهدید می‌کند!

به گزارش رسانه تحلیلی خبری آناژورنال صنعت بلاک‌چین با بحران خودساخته‌ای مواجه است.

در حالی که ما به سرعت‌های نظری تراکنش و تمرکززدایی افتخار می‌کنیم، زیرساخت داده‌ای ما همچنان به فناوری‌های دهه ۷۰ میلادی وابسته است.

اگر یک زمان بارگذاری ۲۰ ثانیه‌ای برای یک اپلیکیشن وب2 فاجعه‌بار باشد، چرا باید در Web3 چنین تأخیرهایی را بپذیریم؟

با توجه به اینکه ۵۳٪ از کاربران پس از سه ثانیه تأخیر از وب‌سایت‌ها خارج می‌شوند، پذیرش این تأخیرها برای ما تهدیدی جدی برای پذیرش گسترده است.

تراکنش‌های کند نه تنها یک مشکل تجربه کاربری هستند، بلکه بلاک‌چین‌های با عملکرد بالا مانند Aptos قادر به پردازش هزاران تراکنش در ثانیه هستند.

اما ما هنوز در تلاش برای دسترسی به داده‌های آنها از طریق «ایندکس‌گرهای فِرِکنشتاین» هستیم — سیستم‌هایی که از ابزارهایی مانند Postgres و Kafka ساخته شده‌اند و هرگز برای نیازهای خاص بلاک‌چین طراحی نشده‌اند.

نتایج این مشکل فراتر از تأخیرهای ساده است.

راه‌حل‌های موجود در زمینه ایندکس‌کردن داده‌ها، تیم‌های توسعه را مجبور به انتخاب‌های غیرممکن می‌کنند: یا باید زیرساخت‌های سفارشی بسازند که ممکن است تا ۹۰٪ از منابع توسعه را مصرف کند، یا باید محدودیت‌های شدید ابزارهای موجود را بپذیرند.

این باعث ایجاد یک پارادوکس عملکردی می‌شود: هرچه بلاک‌چین‌های ما سریع‌تر می‌شوند، تنگناهای زیرساخت داده‌ای ما واضح‌تر می‌شود.

در شرایط واقعی، زمانی که یک بازارساز نیاز به اجرای یک معامله آربیتراژ میان زنجیره‌ای دارد، در واقع در حال مبارزه با زیرساخت خود است، علاوه بر رقابت با دیگر معامله‌گران.

هر میلی‌ثانیه‌ای که صرف پرس‌وجو از نودها یا انتظار برای به‌روزرسانی‌های وضعیت می‌شود، به معنای از دست دادن فرصت‌ها و درآمد است.

این دیگر یک مشکل نظری نیست. شرکت‌های بزرگ تجاری در حال حاضر برای حفظ زمان واکنش رقابتی خود صدها نود را راه‌اندازی کرده‌اند.

این تنگنای زیرساختی زمانی به نقطه شکست بحرانی تبدیل می‌شود که بازار به عملکرد بالایی نیاز داشته باشد.

راه‌حل این مشکل نیازمند بازنگری بنیادی در نحوه مدیریت داده‌های بلاک‌چین است.

سیستم‌های نسل بعدی باید داده‌ها را مستقیماً به کاربران منتقل کنند، به جای اینکه دسترسی را از طریق معماری‌های پایگاه داده سنتی متمرکز کنند، و پردازش محلی برای عملکرد واقعی با تأخیر کم را امکان‌پذیر سازند.

هر نقطه داده باید اثبات‌پذیر باشد، با مهر زمانی و شواهدی که اطمینان از قابلیت اطمینان را فراهم کرده و خطرات دستکاری را کاهش دهد.

این تغییر نیازمند زیرساختی است که قادر به تحویل داده‌ها «در چشم به هم زدنی» باشد — بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی‌ثانیه.

این مقدار تصادفی نیست. این آستانه‌ای است که در آن تأخیر توسط حس انسان قابل تشخیص است.

هر چیزی که کندتر باشد، به‌طور اساسی آنچه را که در مالی غیرمتمرکز ممکن است، محدود می‌کند.

مدل کنونی که با پرس‌وجو از نودها و تأخیرهای نامنظم در حال ارائه داده‌ها است، برای برنامه‌های مالی جدی مقیاس‌پذیر نخواهد بود.

در حال حاضر، شرکت‌های تجاری بزرگ در حال ساخت راه‌حل‌های سفارشی پیچیده هستند که سیگنال واضحی است مبنی بر اینکه زیرساخت‌های موجود نیازهای بازار را برآورده نمی‌کند.

آینده دیفای و بازارهای مالی غیرمتمرکز در خطر است. برای اینکه بلاک‌چین‌های سریع‌تر و ارزان‌تر امکان ابزارهای مالی پیچیده‌تر را فراهم کنند، توانایی پخش تغییرات وضعیت به صورت آنی برای کارایی بازار ضروری است.

مدل کنونی که داده‌ها را با تأخیر چند ثانیه‌ای تجمیع می‌کند، به‌طور اساسی آنچه را که در دیفای ممکن است محدود می‌کند.

تغییر اجتناب‌ناپذیر است. بازار مجبور به این تغییر خواهد شد و کسانی که نتوانند سازگار شوند، در یک اکوسیستم که دسترسی به داده‌های لحظه‌ای نه تنها یک لوکس بلکه یک ضرورت اساسی برای مشارکت است، بی‌اهمیت خواهند شد.

سوالات متداول:

۱. چرا تراکنش‌های دیفای اینقدر کند هستن؟

تراکنش‌های دیفای کند نیستن، مشکل اصلی زیرساخت داده‌ای قدیمی هست که برای بلاک‌چین بهینه نشده.

وقتی یه بلاک‌چین سریع مثل Aptos می‌تونه هزاران تراکنش در ثانیه پردازش کنه، ولی داده‌ها با تأخیر به کاربران می‌رسن، انگار یه ماشین فراری داری ولی چرخاش دوچرخه‌اس!

برای حل این مشکل، باید زیرساخت داده‌ای تغییر کنه و به‌جای روش‌های سنتی، اطلاعات به‌صورت لحظه‌ای و مستقیم به کاربران ارسال بشه.

۲. چرا بعضی صرافی‌های غیرمتمرکز دیر اطلاعات قیمت رو نشون میدن؟

دلیلش اینه که بیشتر ایندکس‌کننده‌های بلاک‌چین (که داده‌های قیمت و تراکنش‌ها رو پردازش می‌کنن) از ابزارهایی مثل Postgres و Kafka استفاده می‌کنن که برای بلاک‌چین طراحی نشدن.

این یعنی داده‌ها اول جمع‌آوری، بعد پردازش و بعد نمایش داده می‌شن، که باعث تأخیر می‌شه.

راه‌حل اینه که اطلاعات مستقیماً از نودهای بلاک‌چین به کاربر ارسال بشه و نیازی به پردازش طولانی نداشته باشه.

۳. چرا صرافی‌های متمرکز مثل بایننس سریع‌تر از دیفای هستن؟

صرافی‌های متمرکز از سرورهای اختصاصی و دیتابیس‌های سنتی استفاده می‌کنن که برای سرعت بالا طراحی شدن، ولی دیفای روی بلاک‌چین‌های عمومی اجرا می‌شه که امنیت و شفافیت بالاتری دارن.

مشکل اینجاست که زیرساخت داده‌ای دیفای هنوز به اندازه کافی بهینه نشده و نمی‌تونه داده‌ها رو به همون سرعت پردازش کنه.

با بهبود زیرساخت داده‌ای، صرافی‌های غیرمتمرکز هم می‌تونن مثل صرافی‌های متمرکز سریع بشن.

۴. آیا دیفای برای معاملات حرفه‌ای و حجم بالا مناسبه؟

الان نه خیلی، ولی در حال بهتر شدنه! دیفای برای معاملات خرد و کاربرهای عادی عالیه، اما برای تریدرهای حرفه‌ای و شرکت‌های سرمایه‌گذاری که به میلی‌ثانیه‌ها اهمیت می‌دن، تأخیر در پردازش داده‌ها یه مشکل بزرگه.

البته با پیشرفت‌هایی که در زیرساخت داده‌ای دیفای داره انجام می‌شه، در آینده نزدیک این مشکل برطرف می‌شه و حتی ممکنه دیفای از صرافی‌های متمرکز هم سریع‌تر بشه.